Ang hirap talaga.... kala ko kaya ko.... ang hirap kayaNg gawin un... kahit anung gawin ko....inililibang na lang ang sarili para nde xia maicip pero lumulusot parin..... ang hirap pa ñan lagi ku siyang nakikita..(natural! kakLase ko e..di ba??).... at ang masakLap pa ñan pagnaki²ta ko siyang ngumingiti..doon tinatamaan aq...tagos na naman sa puso......kaya ang HIRap talaga!!!!!!

"Tinuruan niya qng ngumiti sa lahat ng problema q...
tinuruan niya qng maging makata....
tinuruan niya qng magmahal ng totoo....
pero isang bagay nde niya naituro sa akin....
yun ay kung pano xia kalimutan!"

Per0 kaya parin 2....mala²mpasan din yan dudE! I think its time na for me to move on... napakita ko naman sa kaña kung gaano ko siya kamaHaL di ba? Khit na wlang kwenta sa kaña mga effort q, atLis ngawa q ang mga bagay na nais qng gawin sa kanya... mga bagay na pangarap lang pero ginawa q at naging totoo!...Nde aq nagsisisi sa mga ginawa ko para sa kaña....
Nde xia deserving para saken...pero kahit na ganun, nde ko parin siya kailangang kaLimutan.... ang tanging gagawin q ay tanggapin na lng ang mga bagay sa kaña......(paLusot pa! 1st luv never dies! per0 maaaLis parin yan!!) Nde porket kakaLimutan ko siya, nde na ilab sabihin nun ay aaliSin q na rin ang pagiging maKata ko...hALer? saYang kaya un!.......... khit i2 lng tanging ñiyang kontribusyon saken, nde ilab sabihin nun ay kakalimutan ko na 2..... ang tanging gagawin ko lang ay i-develop ko pa i2...... at pasalamatan siya dahil kung nde dahil sa kanya, nde ako magiging ganito...........................................................................................................................

ang gagawin ko lang ay pangangalagaan kung ano nabigay ñiya saken...yun lang!^^