COFFEE

I'm not used to drink coffee. Since I was a child, never kong sinanay ang dila ko sa kape. Ewan ko ba, hindi naman sa ayaw ko ng lasa ng kape dahil mapait. Ayaw ko lang siguro 'to dahil sabi ng mga nakakatanda sakin ang pag-iinom ng kape ay nakakaadik at magiging nerbyoso daw ako. For that reason, pinanindigan ko sa sarili ko na di ako magiging adik at ayaw kong maging nerbyoso nang dahil sa pagkakape. Kaya tuwing almusal, mas hinahanap pa ng taste buds ko ang gatas o tsaa.

Pero nung nagtratrabaho na ko, dun ko na sinanay ang dila ko sa kape. Mahirap rin kasi lalo na kung ang duty mo palaging night shift. I used it as an emergency drug. Na kapag gusto kong labanan ang antok ko at wala akong tsaa, energy drink or softdrinks na kadamay - magkakape ako. Pero mas nabawas-bawasan sa buhay ko ang pag-iinom ko ng kape nung nakilala kita. Wala palang sinabi ang kapeng barako sa'yo. Dahil aanhin ko nga naman ng kape, kung sa mga titig mo pa lang bumubuhay na agad ng dugo't isipan ko? Aanhin ko nga naman ang lasa ng kape, kung sa mga ngiti mo pa lang nagiging masigla kagad araw ko at di nakakaramdam ng pagod sa duty? Aanhin ko pang amuyin ang bango ng aroma nito kung sa mga araw tumatabi ka sakin ay bumibilis na kasing bilis ni Lydia De Vega ang tibok ng puso ko? Aanhin ko pa ang Kopiko, Nescafe o San Mig coffee kung nandiyan din naman ang presensya mo? Nung minsan nga kinumpara ko kung ano ba ang mas nakakaadik at nakakanerbyos, yung kape o ikaw? 

Yun nga lang may mga gabi ring di rin ako makatulog-tulog siguro dahil nasobrahan na rin ata ako sa'yo...

TEA

Mahilig ka rin pala sa tsaa. Kahit ako, hilig ko rin ang tsaa. Mapa-Lipton man, Black Tea, Green Tea o  kahit Salabat, solve na agad mga taste buds ko sa umaga. Kahit sa tuwing napagtritripan kong sumulat, hindi mawawala ang isang tasang tsaa sa tabi ko. Ibang iba rin kasi ang panlasa sa akin ng tsaa kung ikukumpira ko 'to sa kape. Pakiramdam ko mas nabubuhayan ang isipan at dugo at mas nagiging alerto ako kapag nag-tsa-tsaa. Hindi na bale nang makarami ako sa tsaa sa isang upuan. Hindi na bale nang kasingtigas na ng hollow blocks at mala-taeng kambing ang dumi ko, hindi ko pa rin pagpapalit ang tsaa sa kape. Mas gusto ko talaga ang tsaa kesa sa kape. Ikaw, bakit di natin i-try mag-usap over tea kahit minsan?

Pero nang minsan, may napuna sa'yo yung co-staff natin na senior ko naman. Napansin kasi niya na naninilaw na ngipin mo dahil na rin siguro sa napapadalas mong pag-inom ng tsaa. There's a higher tannin content din kasi sa tsaa na may potential to erode enamel and causes tooth staining. Di naman sa sobrang naninilaw ang ngipin mo dala ng dalas-dalas mong pag-iinom ng tsaa. Pero ayaw mo nun? Malamig pala mga ngipin mo dahil nag-yeyelo(w) na mga 'to? haha. biro lang at sorry kung medyo korni. Mas ok nga yan kesa naman kung tinga ang napansin sayo hehe. Di bale nang medyo naninilaw, naidadaan naman yan sa tooth whitening yan. 

Saka oks lang yan, maganda ka naman ee...

ME

Yes. It was all started nung na-meet kita sa unit na pinagtratrabuhan natin ngayon. Trainee pa lang ako nun nung una kitang nasilayan. Senior ka na namin. Nagpakilala kami sa inyo at ginantihan mo naman ng iyong pagbati at matamis mong ngiti. At dun na nga nagsimula ang lahat.

Nang dahil rin sa'yo, napansin ko na rin na mas nagiging excited na kong pumasok araw-araw. Mas nagiging bibo-kid ako at walang kapaguran sa trabaho. Ewan ko ba ano bang sustansya ang meron ka at nakukumpleto mo ang araw ko? Sa'yo ko lang din kasi nararamdaman yung nagliliwanag ang buong unit kapag dumarating ka. Parang ikaw na ata nagdadala ng kuntador ng kuryente? Mas binigyang liwanag mo pa ang buhay ko kaysa sa Meralco. Tapos additional 'kilig' pa kapag nagkukrus ang mga mata natin sa isa't-isa at sasabayan mo ng ngiti. Haaaay buhaaay... Nasa unit pa ba ako o nasa langit na ako?

Gusto kita pero hindi pa pwepwede...

Mahal na siguro kita yun nga lang hindi pa tama...

Naitanong mo na naman ang 'coffee, tea or me?' Hindi naman sa bentang benta sakin ang tanong mong yan kahit na gasgas na gasgas na linyang yan sa tenga ko. Mas gasgas pa sa matres ng nanay na nakapagluwal na ng 2 team ng basketball! Ewan ko ba malakas kasi ang sipa lalo na kung manggagaling sa'yo ang banat. Ewan ko ba, makita ko nga lang din ang maamo mong mukhang nakangiti, sumasaya na ko. Daig mo pa ang pulang kabayo kung sumipa. At damang dama ko dahil rekta pa sa puso ko nung sinipa mo ko. Pero kung papipiliin man ako sa tatlo, mas pipiliin ko ang Kape. Weird ko noh? Hindi nga ako nagkakape, tapos yun pa ang pipiliin ko? Adik lang? Hindi dahil sa ayaw kong 'ikaw' mismo pipiliin ko sa choices mo. Ayaw ko kasi ng pleasure lang na panandalian lang din mawawala. Ang gusto ko happiness na forever lasting. Meron kasi akong natikman na kape na nagpa-luvstruck di lang sa dila ko, kundi sa puso ko. Walang wala ang espresso, Ice caramel macciato o captain crunch frappucino. Maging available man 'to handang handa akong tanggapin 'to sa buhay ko. Araw-arawin ko pa ito, hindi magsasawa at hahanap-hanapin ng puso ko hanggang sa pagtanda. 'Di na baleng mas pumait ka pa o mas sumarap, huwag ka lang tumabang sa timpla.

..."COFFEE, TEA OR ME?" Sa kape nga ako.

Siya nga pala, ang gusto ko nga palang kape....

yung ma'KAPE'ling ka panghabangbuhay! . . .

Korni ko noh?

Tara, makapag-tsaa na nga lang. :)

Excerpt from my upcoming book, "Kung Pano Sinipa ni A*DRE*NALINE ang puso ko!"