• 0

Letting Go Tooth-sie Guevarra...:(

8/19/14
 2:07 PM

by: Ninoy Baltazar

Yesterday, I decided to end up my agony. I decided to mitigate the pain I've been bearing for almost 9 months. Yesterday I went to the dentist. At sa mga oras na yun hindi na para magpapasta. I just went there para masintensyahan na ang molar tooth ko..

Kahapon buong buo na ang loob ko. Wala nang daga daga pa sa dibdib. No more turning back. Bunutin ang dapat nang bunutin. Alisin ang dapat nang mawala, para wala nang pahirap pa sa loob ko.

Dalawang beses ko na rin kasing napapastahan yung ngipin ko. At sa dalawang beses ring 'yon, hindi rin tumatagal ng tatlong (3) linggo ang pasta. Bumibigay agad sa serbisyo. Namimiss mo pa nga lang at naiisip mo pa lang  ngumata ng manamis-namis na roasted spareribs at malutong-lutong na crispy pork chop ee nagresign na agad sa serbisyo! Hindi mo pwedeng sisihin ang mga kinakain mo, kung dekalidad ba yung pastang ginamit sa ngipin mo o kung magaling ba talaga yung dentistang nagpasta. Almost 50% na kase ng crown ng ngipin ko yung nabasag kaya mahirap nang kumapit ang pasta sa sirang ngipin ko. Saka exposed na kasi yung nerve ending ng sirang ngipin ko kayang walang kahumpay-humpay ang panghihilo...

Kung kaya for almost 9 months na naming nagsasama ng ngipin ko at sa ilang araw-gabi ko nang iniinda ang sakit at pangingilo ng ngipin ko, nagpasya na kong i-let go na siya sa buhay ko. Kaya nung tinanong rin ako ng dentista, (kahit na sa loob-loob ko may konting panghihinayang) sabi ko ready na kong pabunot na yung ngipin ko.

Habang binubunot nina doktora ang ngipin ko, pikit mata akong nakahawak sa side ng dentist chair. Nakakapit at taimtim na nagdadasal. Nahirapan sila sa ngipin ko kasi ang tibay daw ng pagkakakapit. Totoo naman kase nasa angkan ng ermat ko ang matitibay na ngipin. Kung meron man sa mga angkan ko ang may kakayahang bumukas ng buko gamit ang mga ngipin nila o bumukas ng mga de lata gamit ang mga ngipin ay di ko na naitanong sa mama ko. Pero may naikwento noon ang mama ko nung nagpa-molar tooth extraction daw yung nakakatandang kapatid niya na Tito ko ay inabot daw ang dentista ng dalawang (2) oras sa pagbunot sa kanya! Pano ba naman kase maliban sa matibay ang pagkakakapit nito ay nakatwist pa yung root ng ngipin niya sa kabilang root ng ngipin din! So it ended up yung dalawang magkabilaang ngipin nadamay din sa pagbunot! At kung ano man ang pinapanalangin ko ay ayaw kong matulad sa tito ko noh?! Ang bata-bata ko pa kaya para magkaroon ng false teeth!

Nitong mga past few weeks lang, I refused to let go of someone because it was really painful and honestly not easy way to do. But I never realized to myself that the more I hold on to that feeling, the more it would make things difficult for me and putting myself in agony. 

Kahit na masakit, kailangan pa rin gawin. Dahil sooner or later, ikaw din ang mahihirapan. Ikaw din ang mas masasaktan. Saka nasasaktan ka na rin lang eh bakit mo pa papatagalin, 'di ba? Bakit pa kase kailangan pa nating ipagsiksikan pa ang sarili natin sa isang bagay na hindi naman talaga para sa atin? Bakit pa kailangan ipagpilitan pa ang sarili natin sa isang tao na ayaw naman sa'yo? Alam mo nang antigen na siya sa puso mo, pinoprolong mo pa ang katangahan mo?

May mga bagay kasi sa mundo na kahit na gusto mo, kailangan mo pa ring bitawan. May mga taong kahit na sobrang special sa'yo at napapasaya ka niya, kailangan mo nang iwasan. May mga desisyon sa ating buhay natin na kailangang gawin, kahit na napipilitan. At may mga pagkakataong kahit na pinagsisigawan pa yan ng puso mo, utak pa rin ang dapat pinaiiral para hindi na mahirapan. Dahil may mga bagay na kapag pinagpilitan mo pa, ikaw rin ang masasaktan.

Di naman tumagal ng kinse (15) minuto at natapos din ang pagbunot sa ngipin ko. Bago kami umuwi, binigyan ako ng isang banig ng mefenamic acid at amoxicillin antibiotic capsules. Masakit. mahapdi. nakakapanghina. pero kailangan pa ring kayanin. Nakakalungkot din kasi at nakakamiss din dahil may isang naterminado na sa mga hanay ng Kongreso ng mga ngipin mo. Hindi na kumpleto tulad ng dati. It leaves a gap in your life and sometimes you see yourself missing it terribly. I know it’s going to take a while. Isipin na lang natin, lilipas din 'to. Darating din ang naman araw, malalampasan natin 'to.

 'Wag nang paghinayangan ang isang bagay na nawala na. Kung makakabuti naman para sa atin, bakit di na lang tanggapin?

Just accept the fact and move on... :)

(Source: http://nin0ybaltazar09.blogspot.com/2014/08/letting-go-tooth-sie-guevarra.html)



Posted by
nin0ybaltazar09

More
  • 9

COFFEE, TEA OR ME?

-Ninoy Baltazar

COFFEE

I'm not used to drink coffee. Since I was a child, never kong sinanay ang dila ko sa kape. Ewan ko ba, hindi naman sa ayaw ko ng lasa ng kape dahil mapait. Ayaw ko lang siguro 'to dahil sabi ng mga nakakatanda sakin ang pag-iinom ng kape ay nakakaadik at magiging nerbyoso daw ako. For that reason, pinanindigan ko sa sarili ko na di ako magiging adik at ayaw kong maging nerbyoso nang dahil sa pagkakape. Kaya tuwing almusal, mas hinahanap pa ng taste buds ko ang gatas o tsaa.

Pero nung nagtratrabaho na ko, dun ko na sinanay ang dila ko sa kape. Mahirap rin kasi lalo na kung ang duty mo palaging night shift. I used it as an emergency drug. Na kapag gusto kong labanan ang antok ko at wala akong tsaa, energy drink or softdrinks na kadamay - magkakape ako. Pero mas nabawas-bawasan sa buhay ko ang pag-iinom ko ng kape nung nakilala kita. Wala palang sinabi ang kapeng barako sa'yo. Dahil aanhin ko nga naman ng kape, kung sa mga titig mo pa lang bumubuhay na agad ng dugo't isipan ko? Aanhin ko nga naman ang lasa ng kape, kung sa mga ngiti mo pa lang nagiging masigla kagad araw ko at di nakakaramdam ng pagod sa duty? Aanhin ko pang amuyin ang bango ng aroma nito kung sa mga araw tumatabi ka sakin ay bumibilis na kasing bilis ni Lydia De Vega ang tibok ng puso ko? Aanhin ko pa ang Kopiko, Nescafe o San Mig coffee kung nandiyan din naman ang presensya mo? Nung minsan nga kinumpara ko kung ano ba ang mas nakakaadik at nakakanerbyos, yung kape o ikaw? 

Yun nga lang may mga gabi ring di rin ako makatulog-tulog siguro dahil nasobrahan na rin ata ako sa'yo...


TEA

Mahilig ka rin pala sa tsaa. Kahit ako, hilig ko rin ang tsaa. Mapa-Lipton man, Black Tea, Green Tea o  kahit Salabat, solve na agad mga taste buds ko sa umaga. Kahit sa tuwing napagtritripan kong sumulat, hindi mawawala ang isang tasang tsaa sa tabi ko. Ibang iba rin kasi ang panlasa sa akin ng tsaa kung ikukumpira ko 'to sa kape. Pakiramdam ko mas nabubuhayan ang isipan at dugo at mas nagiging alerto ako kapag nag-tsa-tsaa. Hindi na bale nang makarami ako sa tsaa sa isang upuan. Hindi na bale nang kasingtigas na ng hollow blocks at mala-taeng kambing ang dumi ko, hindi ko pa rin pagpapalit ang tsaa sa kape. Mas gusto ko talaga ang tsaa kesa sa kape. Ikaw, bakit di natin i-try mag-usap over tea kahit minsan?

Pero nang minsan, may napuna sa'yo yung co-staff natin na senior ko naman. Napansin kasi niya na naninilaw na ngipin mo dahil na rin siguro sa napapadalas mong pag-inom ng tsaa. There's a higher tannin content din kasi sa tsaa na may potential to erode enamel and causes tooth staining. Di naman sa sobrang naninilaw ang ngipin mo dala ng dalas-dalas mong pag-iinom ng tsaa. Pero ayaw mo nun? Malamig pala mga ngipin mo dahil nag-yeyelo(w) na mga 'to? haha. biro lang at sorry kung medyo korni. Mas ok nga yan kesa naman kung tinga ang napansin sayo hehe. Di bale nang medyo naninilaw, naidadaan naman yan sa tooth whitening yan. 

Saka oks lang yan, maganda ka naman ee...


ME

Yes. It was all started nung na-meet kita sa unit na pinagtratrabuhan natin ngayon. Trainee pa lang ako nun nung una kitang nasilayan. Senior ka na namin. Nagpakilala kami sa inyo at ginantihan mo naman ng iyong pagbati at matamis mong ngiti. At dun na nga nagsimula ang lahat.

Nang dahil rin sa'yo, napansin ko na rin na mas nagiging excited na kong pumasok araw-araw. Mas nagiging bibo-kid ako at walang kapaguran sa trabaho. Ewan ko ba ano bang sustansya ang meron ka at nakukumpleto mo ang araw ko? Sa'yo ko lang din kasi nararamdaman yung nagliliwanag ang buong unit kapag dumarating ka. Parang ikaw na ata nagdadala ng kuntador ng kuryente? Mas binigyang liwanag mo pa ang buhay ko kaysa sa Meralco. Tapos additional 'kilig' pa kapag nagkukrus ang mga mata natin sa isa't-isa at sasabayan mo ng ngiti. Haaaay buhaaay... Nasa unit pa ba ako o nasa langit na ako?

Gusto kita pero hindi pa pwepwede...
Mahal na siguro kita yun nga lang hindi pa tama...


Naitanong mo na naman ang 'coffee, tea or me?' Hindi naman sa bentang benta sakin ang tanong mong yan kahit na gasgas na gasgas na linyang yan sa tenga ko. Mas gasgas pa sa matres ng nanay na nakapagluwal na ng 2 team ng basketball! Ewan ko ba malakas kasi ang sipa lalo na kung manggagaling sa'yo ang banat. Ewan ko ba, makita ko nga lang din ang maamo mong mukhang nakangiti, sumasaya na ko. Daig mo pa ang pulang kabayo kung sumipa. At damang dama ko dahil rekta pa sa puso ko nung sinipa mo ko. Pero kung papipiliin man ako sa tatlo, mas pipiliin ko ang Kape. Weird ko noh? Hindi nga ako nagkakape, tapos yun pa ang pipiliin ko? Adik lang? Hindi dahil sa ayaw kong 'ikaw' mismo pipiliin ko sa choices mo. Ayaw ko kasi ng pleasure lang na panandalian lang din mawawala. Ang gusto ko happiness na forever lasting. Meron kasi akong natikman na kape na nagpa-luvstruck di lang sa dila ko, kundi sa puso ko. Walang wala ang espresso, Ice caramel macciato o captain crunch frappucino. Maging available man 'to handang handa akong tanggapin 'to sa buhay ko. Araw-arawin ko pa ito, hindi magsasawa at hahanap-hanapin ng puso ko hanggang sa pagtanda. 'Di na baleng mas pumait ka pa o mas sumarap, huwag ka lang tumabang sa timpla.


..."COFFEE, TEA OR ME?" Sa kape nga ako.

Siya nga pala, ang gusto ko nga palang kape....



yung ma'KAPE'ling ka panghabangbuhay! . . .

Korni ko noh?
Tara, makapag-tsaa na nga lang. :)





Excerpt from my upcoming book, "Kung Pano Sinipa ni A*DRE*NALINE ang puso ko!"

Posted by
nin0ybaltazar09

More
  • 1

ABANGERS song (2014)

By: Ninoy Baltazar


G-D-Em-C

ABAAANGERS!!
Yan ang tawag nila sa amin
Mga torpe't hopeless na romantiko
Umaabang pa rin sa hangal na pag-ibig

Inaamin ko noon pa man may pagtingin na sa'yo
Pero ang kupido'y sadyang mapaglaro
Pinaibig ako sa 'taken' na tulad mo

Refrain:
Pero hanggang kelan na lang bang gan'to?
Abanger na lang ba forever?

Chorus:
Bumibilis tibok ng puso ko
Sa twing sumusulyap-sulyap sa'yo?
Oh, hanggang gan'to na lang ba,
 itong aking nadarama?

Kinukumpleto mo ang araw ko,
Sa twing laging ikaw kasama ko
Hanggang kelan pa ba ititiis at maghihintay sa'yo!
Abangero nga ako.. yan ang totoo!

II
Nagpayo sa akin mga kabarkada ko
Wag na raw ako magpakatanga sa tulad mo
Marami pa namang iba para sa puso ko

'Sang araw nabalitaan kong nagbreak na kayo
Anong saya aking naramdaman,
is this the sign na pwede na pero di pa ready?

Refrain:
'Basted now' na lang kaya o 'Abanger forever'??

Chorus:
Bumibilis tibok ng puso ko
Sa twing sumusulyap-sulyap sa'yo?
Oh, hanggang gan'to na lang ba,
Itong aking nadarama?

Kinukumpleto mo ang araw ko,
Sa twing laging ikaw kasama ko
Hanggang kelan pa ba ititiis at maghihintay sa'yo
Abangero nga ako..yan ang totoo!

Bridge:
Oo, inaamin ko, noon pa'y inlab na sa'yo
Handa akong maghintay, makasama ka lang sinta
Kung si Barocca nga ng San Mig
Sa abanger moves, nakajackpot sa pag-ibig
Wala namang mawawala, kundi magbabakasakali

Di naman sa nagmamadali
Ayoko ko lang na maunahan ng iba!
Sa mga babaero, manloloko't mapagsamantala
Kaya eto na, sasabihin ko na
At wala nang paligoy-ligoy pa

Chorus:
Bumibilis tibok ng puso ko
Sa twing sumusulyap-sulyap sa'yo?
Oh, hanggang gan'to na lang ba,
itong aking nadarama?

Kinukumpleto mo ang araw ko,
Sa twing laging ikaw kasama ko
Hanggang kelan pa ba ititiis at maghihintay sa'yo!
MAHAL KITA at yan ang totoo!

MAHAL KITA at yan ang totoo..

- - - - - - - - - - - - - - - - -

Posted by
nin0ybaltazar09

More
  • 11

USAPANG VIRGINITY!

10/15/13 12:55 AM



RATED SPG:

Bawal sa mga batang mambabasa. Patnubay ng magulang ay kailangan. Maaaring may maseselang tema, lengwahe, sekswal, horror at droga na hindi angkop sa mga batang mambabasa. Pero kung makulit ka, anu pang magagawa ko e binabasa mo na? Pilipino nga naman! :))


* * *

Alam kong maselan ang usapin nating 'to. Pero dahil sa may mga nagrerequest ng ganitong topic. Aba'y sige patulan na natin at ating pag-usapan. :)

Ano nga ba ang virginity? Mahalaga pa rin ba sa isang relasyon  ang pagiging birhen ng isang babae o lalaki? Meron pa kayang magkakasintahan na virgin pa? Ikaw, virgin ka pa ba?

Ayon sa diksyunaryong pinauso ko lang, ang virginity ay isang estado na kung saan ang isang tao ay hindi pa nakakaranas o wala pang karanasan pag dating sekswal na pagtatalik.Sa madali't salita kapag hindi pa napapasukan ng kahit sinong junior (na mapa-german frank pa yan, hotdog, sausage or skinless longganisa!)  ang kepyas ng isang babae, virgin ka pa. At vice versa rin sa kalalakihan. Ito rin ay sumisimbolo sa purity o kalinisan ng isang babae o lalaki.

Sabi nga nila, Virginity is the best 'wedding GIFT' a man could receive from his wife as his lifetime partner. Pero sa panahon ngayon na binabasura na ng karamihan ang pagiging konserbatibo at nagiging mapupusok na at mas makati pa sa mga higad ang mga kabataan, ginagawa na lang Birthday Gift aka 'birthday sex,' Monthsary Gift, Anniversary Gift, Christmas Gift, Valentines Gift, at kung minsan pa nga kahit walang okasyon basta TRIP TRIP lang (lalo na kung malamig lamig ang panahon)! Sweldo na pala ngayon. Meron rin kayang 'kinsenas' gift or 'end-of-the-month' gift sa mga mag-irog? hmmm..

Sa panahon ngayon, masasabi mo pa ba talaga na importante sa isang relasyon ang virginity? kung meron man malamang sa alamang, nasa isang hintuturo na lang ng daliri ang kanilang bilang. Ibang-iba na kasi ang mga kabataan noon sa ngayon. Kung dati kapag mag-aakyat ng ligaw si lalaki sa babae, dadaaanin niya ito sa harana, papadalhan ng mga flowers, tsokolate, love letters at tula, tapos pagsasalukan ng baldeng tubig at magsisibak ng mga kahoy para bumilib sina erpat at ermat. Ngayon, iba na. Iba na ngayon sa panahon ng teknolohiya. USAP-KITA-DEAL na ang tema. Hindi na uso ang pagsisibak ng kahoy. Dalaga na ang sinisibak! Ang matindi na kapag nabuntis, Hit-n-Run ang labas! Kahit ano man ang tanggi natin o pagkukubli sa lipunang ating ginagalawan, hindi natin maitatago na talamak na ang pre-marital sex sa lipunan. Para bang normal na lang ang mga ganitong sitwasyon sa mga magkasintahan na nagmamahalan. Kasing normal ng paglalantad sa pagiging tibo ni Charice Pempengco.

Ayon sa pag-aaral noong 2011, mahigit kumulang sa 70% na raw na nasa 13-20 taong gulang na mga kabataang pinoy ay nakaranas na ng premarital sex. Nasa higit kumulang 8% naman ang mga kabataang  nasa relasyon din pero kasalungat sa nauna. Sa madali't sabi, sila ang mga Crisostomo't Maria Clara na di pa rin nila pinupunit ang sedula ng kanilang pagkakonserbatibo at pinaiingatan hanggang sa sila'y ikasal. At meron ring hindi na virgin si bf/gf, pero pinaiingat-ingatan pa rin niya ang pagkabirhen ng kanyang kabiyak. Saludo ako sa mga ganitong kabataan. Habang ang natitirang porsyento naman ay binubuo ng mga single, mga nagdesisyong pumasok sa kumbento, mga NGSB/NBSB at mga forever alone na mga kabataan. Kabilang na dito ang mga kabataang nagtitiyaga na lang aliwin ang sarili sa ibang larangan at sa mga nakikipagromansa pa rin sa 'Mariang Palad' na mga kalalakihan. Mas liberal na talaga ang pananaw ng mga kabataan ngayon ayon sa sex. Sabi nga nila, kung ang partner mo ay 12 taong gulang pa lang, 85% virgin pa yan. kung 13 taon gulang pataas, naglalaro sa 84-25% ang tema. Kapag sumapit na ng 16 gulang pataas , 25% at pababa nang pababa ang chance na virgin pa sya. Kung ikaw ay isang nilalang na naghahanap ng 100% virgin, pwede kang pumili ng dalawang option:
(1) Humanap ka na lang sa kumbento
(2) Kung ayaw mong maging pedophilia, hindi na kailangan malaman pa!
At sa lahat ng nasabi kong pag-aaral, lahat ng yan pauso ko lang.

Sabi nila isa raw sa palatandaan na isang virgin ang isang babae ay ang mismong hymen nila. Ito raw ay isang manipis na membrane na pumapaligid o partially na tumatakip sa pambungad na kepyas ng babae. Kung nakita mo ito sa girl, jackpot ka! Pwede ka nang magpaburger (at samahan mo na lang din ng fries) dyan dahil virgin pa si girl! Kahit naman sino ay matutuwa dahil maliban sa pagkakaroon ng anak sa labas ay wala nang mas sasaya pa sa mga good news na mababalitaan mo kapag malaman mo na ang minamahal mo ay virgin pa! Pero huwag kang ma-disaapoint naman kung walang ganun si girl. Dahil malay mo pinagtataguan ka lang? O di kaya naman pinagbakasyon lang yun ni girl sa San Francisco! O hindi mo lang talaga alam ang itsura ng hymen? Hindi. Biro lang. Hindi porket walang hymen ang minamahal mo ay ibig sabihin hindi na siya virgin? Hindi. Marami rin kasing mga strenuous activities that can destroy the hymen like biking, ballet, motorcycling, horseback riding, o siya yung binaback-riding, hindi ba? Pwede ring dancer siya at mahilig-hilig magsplit-split nang buong maghapon ang lola mo? O di kaya sumasali siya sa mga peryahan or talentado contest na kayang magbukas ng tansan gamit ang kepyas niya! Huwag ka agad maghusga. Tanong tanong ka rin kasi 'pag may time! So the best way to know if your GF/BF is still a virgin is to ASK him/her (pero syempre handa rin ang mukha mo sa posibleng magkabilaang sampal o bigwas na sasagot sa tanong mo!).

Aminin man natin o hindi, may mga kalalakihan talagang sobrang disappointed o frustrated kapag nalamang may mas nauna nang buminyag sa kepyas ni girl. Parang pinagbagsakan ng Colt45 ang mukha nang malaman na hindi na pala virgin ang babaeng pinapangarap niyang pakasalan. Parang yung feeling na 'nasingitan kang makapasok sa elevator at iniwan kang nakatayo habang hinihintay ang pagbalik nito mula 30th floor? Yung feeling na tatlong hakbang ka na nga lang sa finish line nang biglang nagcramps ang mga paa mo kung kaya naman naunahan ka ng mga ungas na nasa likuran mo? Disappointed dahil may mas nauna pa sa'yo. Frustrated dahil hindi na birhen ang babaeng pinapangarap mong makasama panghabangbuhay. Di rin natin masisisi ang ganoong kaisipan ng mga kalalakihan, lalo na kung siya ay virgin din palang. Pero ano nga ba ang mawawala sa pagkalalaki mo kung hindi na virgin ang isang minamahal mo? Kung mahal mo talaga ang isang tao dapat tanggap mo ang lahat lahat sa kanya, di ba? Ultimong sa pagiging maarte niya, na mala AK-47 ang bibig niya kung magtatalak, mahaba ang baba niya, mukhang o hindi nag-aahit ng kilikili ay dapat tanggap mo pa rin siya. Kung ang amoy ammonia niyang hininga natanggap mo, e yun pa kayang wasak niyang hymen di mo pa matanggap-tanggap? Wala namang masama sa ganyan. Kung mahal ka talaga niya, lilipas din yan at matutunan niya rin niyang tanggapin yan kung gugustuhin niya. Wala na rin naman siya magagawa e, kundi tanggapin ang katotohanang di ka virgin. Saka pano na lang rin kung after niyong ikasal malaman mong di na pala siya virgin? Mailuluwa mo pa ba ang mainit na kaning naisubo mo na?

Di ko rin lubos maisip sa mga lalaking naman na hindi makuntento sa isang babae at nakukuha pang tumuhog ng iba't-ibang babae. Mga inaanak siguro ng Haring Solomon wala na yatang iba pa sinumpaang tungkulin ang mga yan kundi 'tumuhog at magparami!'  Labas na dito ang mga Muslim at syempre hindi sa mga nagpapaka-Muslim? May kota ba kayong hinahabol? May trophy ba o medalyang isasakal sa inyo kapag nakatuhog ka ng 5 hanggang pataas na birheng kababaihan at maipagmamalaki mo sa kapwa kalalakihan? Kung iniisip niyong sikat ka na sa ginawa mo sa ibang kalalakihan, ang dapat sa'yo hampasin ng tropeyong hugis ng 'ARI NG LALAKI" (ANL) hanggang sa matauhan. Ang dapat sa inyo pinuputulan ng kinabukasan! Wala kayong karapatang magsabi ng 'sorry, tao lang..." hindi dahil sa gasgas ang linyang 'to. Binigyan tayo ng Diyos ng pag-iisip para malaman kung anong tama't mali at hindi para mag-asal hayop tayo!

Naalala ko tuloy nung mga nakaraang buwan habang nakikinig ako sa radyo, naabutan ko ang isang caller na tumawag sa DJ sa isang programa na madalas kong sinusubaybayan gabi-gabi. Nagpakilala ito at kinwento niya ang nangyari sa kanilang ng bf niya. May nangyari sa kanila ng bf niya. Pero sobrang broken hearted yung girl dahil matapos na may nangyari sa kanila ay nakikipagbreak na sa kanya ang guy. Habang nagkuwekwento siya, na sa di ko malaman laman kung naiputan ba ng kamalasan (singlaki siguro ng hollow-block ang ipot), ay sakto pang nakikinig din ng radyo (at sa mismong programa ding yun) ang ermat niya! Anak ng Wild Confession nga naman! Binaba kagad ng girl ang telepono habang binubungangaan siya ng ermat niya! Ayun matapos binaba ay sinundan ng tawanan. Masakit. Makirot. Mahapdi. Pero walang mas sasakit pa kapag nalaman pa lalo ng magulang mo ang bagay na di dapat malaman!

Sa mga babaeng hanggang ngayon iiniyakan ang virginity nila dahil naibigay nila sa maling tao. Tahan na. Itigil mo na yan, Kahit ano namang iyak mo, hinding-hindi na maibabalik ang virginity mo. Kahit anong hinanakit mo, hindi na mabubuo ang wasak na hymen. Tapos na at nangyari na ang lahat. Lahat ng mapapait na alaala, ibaon mo na sa limot. Pero kung dinadamdam mo pa rin yung sakit na iniwan sa'yo, pwede mo rin naman siyang balikan...tapos ibaon mo na rin sa lupa para wala ka nang problema! Move on, move on din pag may time. Di pa tapos ang kabanata ng buhay mo at lalo na sa pag-ibig. Ipagpaubaya mo na lang sa itaas ang mga taong nanloko sa'yo. Kakarmahin din mga yan! Tamaan sana mga yan ng kidlat at ibigti ang kanilang junior sa puno ng kamatisan! Darating din ang tamang lalaki para sa'yo at tatanggapin ka. Hindi importante kung kanino ka nauna. Ang mas importante ay kung sino ang magiging huli mo at makakasama mo panghabangbuhay. Sa mga babaeng still virgin dyan out there, kung ayaw mong magasgasan ang dangal at pagkatao mo, pakaingatan mo.

Kung tunay kang lalaki at mahal mo talaga ang babae nandyan sa tabi mo, maging virgin man ito o hindi na, papakita mo pa rin na kahit na marami siyang pagkukulang at mga peklat ng nakaraan na nakikita mo sa  babaeng mahal mo ay nandyan ka pa rin para kumpletuhin ang mga pagkukulang na iyon para maging kumpleto't maganda siya sa paningin mo at sa paligid niya. Women should be treated nicely at lalo na ang kanilang virginity ay dapat pinaiingat-ingatan at hindi gagawing sex objects ng mga kalalakihan.  They should deserve all advantages, lalo na sa pag-ibig. Kung may toyo man sila, unawain mo na lang para di na humaba pa ang gulo. Lilipas din yan. Sabi nga nila, pasayin mo sila at gawin mo ang lahat lahat iyong makakaya para maging 'scar-free' ang kanyang buhay pag-ibig. Hindi kailanman pwedeng maging sukatan sa pagmamahalan ang virginity. Dahil ang virginity ng taong mahal mo pinagkaingatan mo man yan ng matagal ay darating din ang araw mawawasak at mawawala yan. Pero ang totoong pag-ibig na pinagkaingatan mo nang matagal ay tumatagal, sumasaya at sumasarap at panghabang-buhay yan..

Ikaw, kung papipiliin ka. What is the greatest gift of a woman can give a to man? Is it her virginity or her heart?  Whatever u choose, don't take it for granted! ;)



-nin0ybaltazar09-


Posted by
nin0ybaltazar09

More
  • 0

Ang bata, ang batang gamu-gamu at ang gasera

Ang bata, ang batang gamu-gamu at ang gasera
24 July 2012; 9:37am

Sa isang gabing mapayapa na nababalot ng dilim ang buong kapaligiran at tanging nagniningning ay ang mga bituin at ang bilog na buwan ang siyang nagbibigay iliwanag sa kalangitan, may isang bahay sa isang bayan na tanging ilaw sa gasera ang siyang nagbibigay liwanag sa isang silid. Isang silid na kung saan ay naroon ang isang ina na tinuturuan ng kanyang anak sa takdang aralin nito para sa kinabukasang pagpasok. habang nagtuturo sa takdang aralin ay napansin ng ina na hindi nakikinig ang kanyang anak. Sa halip nakatingin lamang ito sa isang gamu-gamung lumilingid lingid sa ningas ng ilaw ng gasera.

"Makinig ka anak at may ikwekwento ako sa'yo" wika ng kanyang ina.

Nabuhayan ang loob ang bata. Humanda ito sa pakikinig pero di pa rin naalis ang kanyang tingin sa gamu-gamong umilingid-lingid sa ilaw ng gasera.

"Minsan daw mayroong isang batang gamu-gamu na naakit sa liwanag ng apoy.Binilinan na ito ng kanyang ina na huwag siyang lalapit sa apoy kailanman sa kadahilanang ikamamatay niya kung gagawin niya yun. Pero hindi nakinig ang batang gamu-gamu bagkus hinangad niyang lumapit sa kagandahan ng liwanag. Gustong gusto niya ang liwanag ng apoy kaya sinuway niya ang habilin ng kanyang ina. Masarap ang bawal. kaya naman lumipad pa rin siya palibot sa apoy. Palapit nang palapit sa apoy...hanggang sa nagliyab ang kanyang mga pakpak at siya'y tuluyang namatay..."

Nagulat ang bata sa nakita. Timing talaga na nasa mismong ending na ng kwento ay nakita niya kung papaano nasunog nga ang isang munting gamu-gamo nang mahagip ito ng apoy. 


"Pepe, nakuha mo ba ang ilab sabihin ng kwento ng batang gamu-gamo," wika ng kanyang inang wari'y malapit nang mapaluha. 


"Opo, inay" sagot ng bata. Nagulat ang ina at hinintay ang sagot ng bata. "Dapat hindi siya lumapit sa liwanag ng apoy nang di nabuwis ang kanyang buhay...

May BUMBILYA naman po! Atat siya! Hindi na lang niya hintayin na bumalik ang kuryente natin at brownout dito! E di hindi pa siya namatay! Buti may charge ang Ipad ko. Makapag-temple run na nga muna.."


"Ang galing mo talaga anak! Sige umpisan mo nang magtemple run diyan habang hinahanap ko ang hustisya ng patpat na mahahambalos sa pwet mong punyeters ka! SIGE TAKBO! "

True Story.

Posted by
nin0ybaltazar09

More
  • 0

Paalam, Lola Remy

8/16/13 2:00 AM



Musmos pa lang kami noon nung kami'y iniwan sa piling niyo
ng aming magulang para mangibang bansa't doon magtrabaho
dalawang taong gulang pa lang ako ng kami'y iniwan sa inyo
magkaroon lang ng magandang buhay. kami'y sinakripisyo


sinubaybayan niya kami hanggang sa aming paglaki't inalagaan
ang aming lumbay sa pagkawalay pinunuan niya ng kasiyahan
kapag ako''y may sakit, nandyan siya sa tabi't ako'y inaalagaan
hindi siya aalis hangga't hindi umiigi ang aking karamdaman 


sa pagtuturo ng pagsusulat at pagbabasa kami ay tinuruan
para lang kami matuto't makapasok kaagad sa eskwelahan
sa pagpasok at pag-uwi namin sa eskwela kami'y inalalayan
ilang taon ding siyang nagtiyaga sa aming mga kakulitan


kami'y nilingap at inaruga na puno ng pagmamahal 
Pinalaki niya kami't binusog ng mga pangaral
tinuruang magpahalaga at ginabayan sa pag-aaral
tinuruang may takot sa Diyos at sa araw-araw magdasal


ilang taon din nagdaan, ang paglingap ay naghanggan
nang mga magulang nami'y umuwi na sa bayang sinilangan
nagkaroon ng maikling na pagtatalo't biglaang napagdesisyunan
kami ng pamilya'y luluwas at sa Las Pñas na doo'y manirahan


lumipas din ang maraming taon, samaan ng loob ay humupa
ang di pagkakaunawaan sa pamilya ay lumipas at naglaho na
kami niya ay idinalaw at nang makita'y niyakap nang mahigpit
oh, anong saya ng makita namin ulit ang lola na masaya!


ilang panahong nagdaan, sa kanya'y nababatid na rin 
kayumanggi't kulubot na katawan na sinubok ng panahon
ang kanyang buto't kalamanan na binanat ng kahirapan 
pagod na ugat na siyang lantad at bunbunang puno ng uban


isang araw ng ika-12 ng Agosto nang ika'y nabalita
nakagugulat na balita na ang aking lola'y pumanaw na
ikaw daw ay na-stroke at huli ka nang ika'y naagapan 
30% natitirang buhay sa utak nang naisugod sa pagamutan

kasabay ng pagbuhos ng ulan sa kalangitan,
ang pag-agos ng mga luha dahil sa'yong paglisan
masakit mang na isipin na ikaw ay wala na
dahil ang misyon mo dito sa lupa ay tapos na


di na masisilayan pa ang mga ngiti sa'yong labi
di na madadama pa ang yong halik sa aming pisngi
di na masusulyapan pa mga guhit sa'yong mukha
pagka't ika'y masisilayan na lang sa mga litrato't alaala


lungkot at tangis man naghahari, may saya pa ring nadarama
lungkot dahil ika'y wala na't di na makikita't makakapiling  pa
saya dahil alam ko na di ka na maghihirap at ika'y payapa na
Marahil sa oras ding 'to'y kapiling mo na sa langit ang Diyos Ama


Paalam lola, hindi ka namin malilimutan. nawa'y maging payapa ka na..
Maraming Salamat po sa lahat, nawa'y sa piling ng lumikha'y ika'y liligaya
Habang buhay naming sasariwain ang iyong pagmamahal at aruga.. 
Paalam po Lola Remy, hanggang sa muling pagkikita... 


 - nin0ybaltazar09

Posted by
nin0ybaltazar09

More
  • 7

"ANG ALAMAT NG IBONG ADARNA" (PARODY)

NI NINOY BALTAZAR

PAALALA: pwedeng i-like, comment and share. MAHIGPIT NA PINAGBABAWAL ANG SOTTO-COPY. SALAMAT :)
nin0ybaltazar09©2001
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - 
Feb 2001



"ANG ALAMAT NG IBONG ADARNA" (PARODY)
- ninoy baltazar



Kabanata 1 - Kaharian ng Berbanya

Noong unang panahon, sa isang mapayapang lugar ng Berbanya  ay may isang magiting na mandirigmang barbaro na ang pangalan ay Conan. BARBARO po hindi BARBERO. Pagod na siyang manakop at kumitil ng mga buhay at kaya naman napagpasyahan niyang magtayo na lang ng Mister Donut na puro Bavarians lang ang paninda sa may Berbanya branch. Sa unang kwento palang alam niyo nang jinojoke time ko lang kayo.Wala naman talaga siyang kinalaman sa kwento. Pagtuunan nalang natin ng pansin ang kaharian ng Berbanya.

Sa isang mapayapang kaharian ng Berbanya, ay mayroon  isang mabuting hari na ang pangalan ay Haring Fernando at ang kanyang kabiyak na asawang si Reyna Valeriana. Sila ay may tatlong anak na mga prinsepe ng nasabing kaharian.  Si Don Pedro, ang panganay anak na kamukha ni Paquito Diaz na wala nang gagawing kabutihan sa kwentong ‘to, si Don Diego, ang pangalawa na walang gagawin kundi magpauto sa kapatid niyang si Don Pedro at ang huli ay si Don Juan, ang bunso at syempre siya ang bida sa kwentong ‘to. ‘ Oh, siya tama na muna magpa-cute. Mamaya pa kayo eeksena sa kwento.’

Gaya na lang ng inaasahan sa kwento na tulad na lang ni Haring Talangka ng Alamat ng Gubat at ng maraming marami pang hari na wala namang ibang papel sa kwento kundi ang magkasakit, e yun nga at nagkasakit nga si Haring Fernando. Tumawag sila ng mga doctor pero wala silang magawa sa kanyang sakit. Tanging ang albularyong si Dong Abay, na binigyan ng maliit na role ng direktor na magpayo, ang nagsabing tanging kanta lamang ng Ibong Adarna na matatagpuan sa Bundok Tabor ang siyang makapagpapagaling sa sakit ng amang hari. Sa ngayon ay nakaconfine sa PGH  ang nasabing hari.



Chapter 2 : Ang Pagpapapogi ni Don Pedro sa  Amang Hari

Dumating na nga ang panahon na kinahihintay ni Don Pedro para magpacute sa amang hari. Syempre dagdag pogi points niya ito para matupad ang pangarap niyang maging susunod na hari! At yun nga ang nangyari, nagpost muna siya sa FB bago mag-log out bago umalis ng kaharian. Naglakbay nga ito patungong Bundok Tabor kasama ang kanyang kabayo na hindi rin nagtagal ay nagresign sa serbisyo dahil sa layo ng nilalakbay nila. Hindi naging hadlang yun kay Don Pedro para maglakbay patungong Bundok Taborkung saan makikita ang Piedras Platas na kung saan nagkukuta ang ibong Adarna.
Limang buwan  rin siyang naglakbay na kung tutuusin kung nagMRT siya tiyak na makakadating kagad siya sa kanyang inaasam na Bundok Tabor. Hayaan niyo na trip niya yun eh at nagtitipid lang din siguro.

Di rin nagtagal ay nakadating na rin siya  pinapangarap niyang destinasyon. Nakita niya sa Mt. Tabor ang isang punong kumikislap na tila diamante. Hindi sa nag-iimagine siya o sa lulon lang sa pinagbabawal na gamot. Nakita na talaga niya ang Piedras Platas – isang punong kumikislap na tila diamante!

“Wow! Pang –facebook!” (Mukhang ang pangit pakinggan sa istorya. Pinoy na Pinoy ang reaction. Rephrase. Rephrase. )
“Wow! ang ganda naman ng Piedras Platas! Kayganda naman ng punong ‘to,  kumikislap na parang diamante!...Pang-facebook!” sabi  niya sa sarili niya habang naglalakad sa ilalim ng puno. “Magkano kaya kung i-export ko ‘tong troso na ‘to?”

Napaupo muna si Don Pedro dahil sa sobrang haba ng kanyang nilakbay. Good timing dahil wala pa naman ang Ibong Adarna,  nagpicture-picture muna siya sa bawat anggulo ng puno para may maipost rin sa Instagram at Facebook! Ilang oras na rin ang lumipas at inabot na rin siya ng gabi ng lagim. Nangalay na ang panga sa kakangiti at pudpod na mga daliri nito sa kakapindot ng cellphone niya na mas makunat pa sa gulong ang keypad. Ilang minuto lang ay dumating na nga ang ibong Adarna . Kakatapos lang nitong maki-jamming with her friends na angry birds at makipagdate sa Agila. Ayun nga. Syempre as usual na mangyayari, mamamangha muna si Don Pedro sa ibon. Hindi yung mismong nakita mo lang yung ibon, huli agad? Hindi ganun! Di ba pwedeng bubuksan mo muna yung zipper bago mo hawakan (Oops! Sorry mali! Rephrase.Rephrase.) Di ba pwedeng pagplaplanuhan muna bago hulihin? At gaya uli ng mga nakaugaliang Pinoy, pipichuran na naman niya ito para may mailagay sa Instagram at Facebook. Pero sa kasawiang palad, di na niya maitutuloy pa ang gusto niyang gawin (kasi wala rin naman talaga yun sa script!).Kinantahan na siya ng ibon na nging dahilan para antukin siyang bigla.  “Ken Lee tulibu dibu douchoo, Ken Lee mejuu moorree,  Ken Leeeeee ilibu dibu douchoo, Ken Leee, I can’t ive anymooree!” (Kung di niyo alam ang kantang ‘to i-google niyo nalang!) 

Ayun, nahulog ang cellphone ng prinsipe. Rerequest pa sana siya ng kantang ‘Baby ni Justin Bieber’ pero di na niya nagawa.Sa masamang palad at naaayon na rin sa kapalaran sa script (kahit na hindi niya ring gustong maiputan), ginawang inidoro ng ibon ang bunbunan ng prinsipe na siya namang naging dahilan kaya siya maging isang matigas na bato. Sa gandang klase ng batong ‘to ay pwede ring i-export sa ibang bansa!



Chapter 3: Don Diego “ako naman ang magpapacute!” sa Amang Hari!

Umuso na ang “Call Me Maybe” ni Carl Japsen ay hindi pa rin nakakabalik ng palasyo si Don Pedro.
Kahit na nabasa na ng mga ‘to ang mga pangyayari sa script na maiiputan sa bunbunan ang panganay na prinsipe at dahilan para maging bato, nagawa paring umarte na nababahala ang buong kaharian. Kung bibilangin mo ang bawat minuto, nasa "five-hundred-twenty-five thousand-six-hundred-minutes.." (kailangang may tono habang binabasa niyo yan) nang di pa nakakabalik ang panganay na prinsipe. Dahil dito, di man kagustuhan ng hari pero kailangan paring sundin ang script, inatasan niya ang ikalawang prinsipe na si Don Diego na magvacation trip muna papuntang Mt. Tabor pero dapat bumalik siyang may pasalubong na Ibong Adarna at ang kanyang kapatid na si Don Pedro. Tulad din ng inaasahan. Di rin siya sumakay ng MRT para mapabilis ang kanyang paglalakbay. Syempre dumaan din sya sa hirap tulad ng kanyang kapatid,  bago makarating man dumating sa Mt. Tabor. Gaya ng inaasahang mangyari sa script, nakapunta rin siya sa Mt. Tabor at nasa harap na ngayon ng Piedras Platas.

“Ano bang laking hiwaga, punong ganda’y nakakaakit sa mata!… Lumalalim na ang gabi, ako’y mamahinga muna”  wika ni Don Diego.
Sa pagkahaba-haba ng kanyang nilakbay, dinala siya ng mga paa nito sa harap ng isang malaking bato para umihi. Ga-gripo niyang binomba sa bato nang di niya namalayan na nakakatandang kapatid pala niya yung iniihian niya. Eew. Huli niya na lang din pinaghinayangan nung maisip niya na ang ganda pala ng kwaliti ng batong inihian niya. Pwedeng pag-export sa ibang bansa!

 Di ko na rin papahabain ang kwento pa dahil doon rin naman ang punta nito. Pipicture-picture. Makakatulog sa kanta at maiiputan ang loko. Ang song for the day naman na kinanta ng ibon : ‘Eto akoooooo…Basang basa sa ulaaann, walang masisilungaaann, walang makakapitaaannn..”



Chapter 4: Don Juan : ‘Kung papogian lang ang laban ay wag kayong maghahamon!’

Sa loob ng silid ng amang hari ay nandoon ang magkakapamilya.

”Mahal ko, masama ang kutob ko sa nangyayari kina Don Pedro’t Don Diego. Ano ba ang dapat gawin natin? Hindi na rin sumasagot sa mga calls ko si Don Diego?  OMG!! I’m really worried right now, Amang Hari!” tugon ni Reyna Valeriana na nababahala na.

Tumingin ang hari sa bunsong anak. Magsasalita palang ang hari, sinapawan kagad ni Don Juan ang hari.

“Ay BONGGA! Kalorkey! Mukhang ibang iba na ata yan tingin niyo sakin father. Kinakabahan ako dyan!!

“Huh? Anong pinagsasabi mo dyan prinsipe? Hihingi lang ako sa’yo ng tubig..”

“Father, katabi niyo lang po ang basong tubig”

“Wag kang tamad, kunin mo dito at ibigay saking kamay..”

Umikot nga si Don Juan sa kabilang side ng kama para kunin at ibigay sa ama ang basong tubig.

“Salamat. Anak. Anak, kabisado mo pa ba yung script na sasabihin ko?”

“Ay, ganun? nahiya naman ako sa inyo, Tay! Pero sige, ito.” Nag-pumilit boses Mic Enriquez si Don Juan at nagsabi, “Anak, ikaw nalang ang aking pag-asang ako’y gumaling na, sa pamamagitan ng paghahanap sa mahiwagang Ibong Adarna”

“Magaling Anak. At ano ang ‘yong tugon mo para dyan?”

Ama, gagawin ko po ang aking makakaya. Kahit na labag man sa loob ko tong gagawin ko, Kung bakit hindi na lang mga kawal pa natin ang pag-utusan niyo sa pagkuha ng ibong yan at kailangan AKO PA,titiyakin ko po sa inyong huhulihin ko ang LINTIK na ibong adarnang yan na magiging mitsa at dahilan para pag-gugulpi-gulpihin ako nang todo max ng aking mga SH*T na mababait at masunurin kong kapatid, na sumusunod lamang sa bwakanangamang script ‘to. Makakaasa kayo gagawin ko lahat ng makakaya ko alang alang sa ikagaganda ng kwento.Paalam po sa inyo.” Sagot ni Don Juan.

“Maraming Salamat, Anak! I’m so proud of you!”  

Wala nang seremonya pang ginawa si Don Juan. Handa ang mga maleta at umalis na agad ito ng kaharian sakay sa isang donkey.
Tumutugtog ang favorite niyang background song habang paalis siya ng kaharian: "Sino si Ramon Bautista, Yung Pogi! Sino si Ramon Bautista, Yung Pogi!" (Repeat 2x then fade)



Chapter 5: Hangad na makatulong

Sa kalagitnaan ng kanyang misyon, habang naglalakbay sa kalagitnaan at masukal na kagubatan. Nakita niyang nakagapos pa rin ang kanyang longtime BFF (bestfriends forever) na si Florante sa isang puno. Syempre dahil matalik na kaibigan niya ito at nanalaytay sa kanyang dugo ang pagiging makatao, di niya ito tinulungan dahil hindi nga naman kasama sa script ng kwento ‘yon! Kung aabutan man si Florante ng mga mababangis na leon e di busog lusog ang mga leon! Tapos ang kuwento ng ‘Florante at Laura!’ Gugustuhin ba yun ni Aladin? Syempre hinde! Kaya papaubaya na lang niya sa Bumbay na si Aladin ang pagtulong sa kaibigan nito habang busing busy pa ito sa paglalako ng mga piratang DVDs malapit sa masukal na gubat ng Albanya.

Sa paglalakbay ng bunsong anak ng hari, nakasalubong nito ang isang matandang ermetanyong nasa ochenta (80) na ang edad. Una, hindi niya alam kung seseryosohin niyang kausapin ang matanda. Paano mo nga naman seseryosohin ang isang matanda na naka-brief na pula tapos may heart symbol sa gitna? Tapos may hawak na Blackberry sa kaliwang kamay at sa kanan naman ay ang Starbucks na may lamang Mocha Cookie Crumble frappucino. Di mo alam kung ermitanyo o nanggagago lang! Tinanong niya pa rin ito.

Gaya ng di inaasahang mangyari, hindi tinapay ang hinihingi ng loko. P100 daw for Starbucks! Anak ng Kamote! Kung siya nga ay hindi niya magawang mailibre ang sarili niya ng Starbucks at nagtyatyaga lang sa 3-in-1-na Nescafe, tapos hihingian siya ng P100 for that?

“Are you drugs?” sabi ni Don Juan sa loob loob niya.



Chapter 6: Ganti ng Matandang Ermitanyo

Sa  bandang huli at alam naman nating dun din pupunta ang kwento,  napilit din ni Don Juan na bigyan na lang ang matanda ng isang tinapay from Pande de Manila, gift certificates from SM at P21 pesos Globe Pasaload (yung bente pesos pang unli nalang niya).

Bilang ganti binigyan siya ng mapa na shortcut daw patungong Mt. Tabor papuntang Piedras Platas. Pero binilinan siya ng matanda na bago siya pumunta sa Piedras Platas ay daan muna raw siya sa ‘bahay kubo kahit munti ang halaman doon ay sari-sari.. (Ituloy ang kanta)’ na malapit lang dun at may tutulong sa kanyang matanda kung pano huhulihin ang ibon.

Sinunod ni Don Juan ang payo ng matanda. Nakarating nga siya doon sa ‘bahay kubo kahit munti ang halaman doon ay sari-sari.. (Ituloy ang kanta)’ na tinutukoy ng matandang ermitanyo. Nagulat siya na ang ermitanyong kumotong tinulungan niya ay mismong yun din ang matandang bumungad sa kanya. Sabi niya hindi daw siya yun at mali ang iniisip ni Don Juan sa kanya. Walang nagbago sa matanda kundi ang suot niya. Ngayon nakabow tie sa leeg tapos nakasuot ng itim na brief na may drawing na rabbit logo sa may pwetan. Di na lang pinansin yun ni Don Juan sa halip sinabi niya pa rin kung ano ang talagang sadya niya sa oras na yun sa matanda.

“Papunta po ako sa Piedras Platas para hulihin ang Ibong Adarna, para sa aking may sakit na amang hari.” Sagot naman ni Don Juan.

Dahil sa busilak na puso na nakikita ng matanda kay Don Juan, tinulungan niya ang bunsong prinsipe. Pinayuhan si Don Juan ng matandang ermetanyo tungkol sa mahiwagang ibon.

“Ang punungkahoy na makinang na iyo nang naraanan, ay doon nga namamahay ang Ibong Adarna. Ang ibon ay dumadating sa hatinggabi, kumakanta ito ng malambing at magpapalit ng itsura ng balahibo hanggang ika’y aantokin. Bawat kantang pakinggan ang palad mo ay sugatan, saka agad mong pigaan ng kalamansi ang hiwang laman kung hindi mo ito magagawa, ika’y matulad sa iyong mga kapatid na sina Don Pedro’t Don Diego. Dalhin mo rin itong sintas, itali mo pagkahawak sa Ibong Adarna.”

Inabot ng matanda ang mga kailangan ni Don Juan para mahuli lang ang lintik na ibon – isang Swiss knife, 1 gintong sintas, 3 na kalamansi at 3 Pancit Canton calamansi flavor powder.

Napatanong ang prinsipe kung bakit may 3 calamansi flavor powder pang binigay sa kanya. Naubusan pala ng calamansi ang lokong matanda! Kaya tiis tiis na lang daw muna dyan at di pa raw nasusubukan din ng matanda kung mabisa daw ang calamansi powder. Ayos!

 “Wait! Bago ka pala umalis, kailangan mo rin ‘to?”

“Para saan po yan, tatang? Baka ijojoke time mo na naman ako nito eh?!”

“Ihi ko ESTE mahiwagang tubig ito! para maibalik sa dati ang mga kapatid mong naging bato dahil sa ipot ng Ibong Adarna.Gusto mo ihian mo muna sila bago mo ibuhos yan sa kanila! Para makabawi ka rin kahit papano kapag ginulpi ka nila! Hehe!”

“Oo nga noh?  Maraming Salamat Tatang! Sige po ako’y lalarga na! Siguro di ko na rin kailanganin yung iba rito. Icucut din naman ni direk ang eksena kung sakaling maiputan ako! Hehe!”

“YAN ANG GUSTO KO! APIR! TEKA, WALA PA NAMAN ANG IBON ADARNA..SHOT MUNA KAHIT ILANG BOTE LANG”

“KANINA KO PA HINIHINTAY YANG LINYANG YAN TATANG. RAKENROLL!!”



Chapter 7: Ganti ng Matandang Ermitanyo

Sumapit na ang gabi. Naubos na nga dalawa ang isang case ng Red Horse at nakapagbonding na sa isa’t-isa. Umalis na si Don Juan na pasuray suray na namaalam sa matanda.  Nung marating ng bunsong prinsipe ang lugar, nakita nya nga ang dalawa nyang kapatid na ngayon ay bato na at nakapose parang modelo lang ng hog feeds at brief. Syempre dahil sa dami rin ng alak na nainom, Parang hose ng bumbero niyang winasiwas si Junior sa mga pagmumukha ng mga kapatid niyang alam na alam niyang bubugbugin siya pagkatapos ng kabantang ‘to!

“BWAHAHAAHHA! MGA BUWAKANANGINA NIYO! DI PA KO TAPOS MAMAYA IIHI PA KO!”

Bumalik na rin ang ibong Adarna. Nagsimula na rin itong kumanta, kaya sinunod kagad ni Don Juan ang payo ng matandang ermetanyo. Ginilitan nya ang kanyang bisig at pinigaan ng kalamansi ang sugat nito (Maganda siguro ‘to para sa mga EMO). Dahil sa hapdi nga gising siya, pero hindi naman maiwawala nun ang pagkawasak niya sa alcohol. Pasing-along sing-along lang ang ibon. Unang kinanta ng ibon “Naghihinayang, naghihinayang ang puso ko! Sa piling ko’y luluha ka lang, masaktan lamang kita. “ Natapos ang kantang hindi inantok si Don Juan! Inaasar pa niya ang ibon ng MORE MORE! Tapos naglabas ng lamesa at bangko mula sa bahay ng ermitanyo. Kala mo nasa loob ng night club ang loko! Halos lahat ata ng kanta ni na Renz Verano at April Boy Regino ay nakanta na ng ibon.

Naimbyerna ang ibon, nag-shift siya ng song, “It’s Friday, Friday Gotta get down on Friday Everybody’s lookin’ forward to the weekend, weekend” Sumakit ang tenga ng prinsipe sa kanta ni Rebecca Black. Pero infairness, nalalabanan pa rin ito ni Don Juan. Ultimong mga ipot ng ibong adarna naiilagan niya. Parang Matrix lang. Cool!

Pero mas lalong sumakit ang tenga ng prinsepe nang marinig niya ang kanta ni Justin Bieber!  “Baby baby baby ooh, like baby baby baby noh”. Hindi na kinaya ng prinsipe matiis ang kanta. Ultimong natitirang kalamansi at kalamansi powder binato niya sa ibon! Gaya ng writer na sumusulat nito, Justin Bieber hater din ang bida natin. Ayun. Minabuti nya na lang na hulihin ang Ibong Adarna nang sa ganuon ay matigil na ang kahibangan ng ibon.

Nahuli nya nga ang ibon, at nilagay niya ito sa loob ng isang hawla. Binuhusan nya rin ang kanyang mga kapatid ng mahiwagang tubig para bumalik na ang mga 'to sa normal, pero bago pa man yun mangyari ay inihian niya uli ang mga ‘to ng mas BONGGANG BONGGA PA BONGGANG BONGGANG BONGBONG!  Bumalik na sa normal ang dalawa – dalawang mapapangheng prinsipe!



Chapter 8: Ganti ng Dalawang Kaptid na Loser..

Nagpasalamat si Don Juan sa matanda. Kung di dahil sa tulong nito ay malamang sa malamang isa na rin siya sa magiging bato (at maiihian!).  Napaalam siya sa matanda pero sinabihan siya ng matanda, “Wag ka munang mamalam, magkikita pa tayo..’ sabay ngiti ang matanda.

Hindi lubos mawari ni Don Juan kung anong ilab sabihin ng pagkakasabi ng matanda sa kanya, “Hey, yow! man I don’t get it?’

‘Magbasa ka ng script, tanga!’ sabi ng matanda at pumasok na sa loob ng bahay.

Pauwi na ang tatalo sa kaharian, ngunit isang masamang balak ang nabuo sa script isipan ng nakatatandang kapatid na sinang-ayunan sa bandang huli ng ikalawang kapatid na bugbugin ang kapatid at nakawin ang hawak nitong hawla sa kanya

Don Pedro: “Bugbugin natin si Juan hanggang siya ay masaktan at mamatay. Nakawin natin ang ibong Adarna, tapos ibigay natin kay ama para ipagmalaki tayo ni ama at sa huli’y tayo’y magiging hari ng Berbanya. Ang lahat ng kapangyarihan upang mamuno ay nasa atin sa huli”

Don Diego : “Adik ka ba kuya? Halatang hindi ka nagbabasa ng script eh! Kahit na kunin natin ang ibon ay hindi kakanta yan! Paos yan!”

Don Pedro: “Huh? Panong nasabing paos? Baka hindi ito kakanta dahil hindi naman tayo ang humuli talaga sa ibon? Saka wala namang masama dib a kung di natin susubukan? Malay mo makalusot??”

Don Diego :  “Alam mo kuya di ko lang talaga alam kung adik ka o maluwag lang talaga ang tornilyo sa utak mo? Ilang beses at ilang taon na natin ‘to ginagampanan, hanggang ngayon di ka parin nadadala? Basta di ako makakapayag diyan sa binabalak mo! E ANO NGAYON kung siya nga ang makahuli ng ibon at maging hari ng Berbanya? LOSER!”

Don Pedro: “Ano bang gusto mo? Ang mapunta ang Korona kay Juan para siyang magmumuno sa buong Berbanya o mapupunta sakin ang korona at pa-uulanin ko ng mga VIVA Hot Babes at Vixens sa kwarto mo araw-araw!!?”

Don Diego : Kaya nga kinukulit na kita kuya eh! Ano?! Now na?!  Ano gulpihin na natin at kunin ang hawla sa kanya?!

Don Juan : “Alam niyo pwede naman kayong mag-usap ng pagplaplano niyo sakin basta malayo kayo sakin eh. Di niyo man lang hinintay ang eksenang iihi lang ako sa tabi at doon na kayo mag-uusap ng plano? Di ko lang maintindihan KUNG BAKIT PUMAPAGITNA NA NGA AKO SA INYONG DALAWA EH YUN PA ANG TOPIC NA PINAG-UUSAPAN NIYO? MGA ATAT NA ATAT KAYO SA EKSENANG ‘TO EH? ALAM NIYO YUN?!!

Syempre nangyari na nga ang hindi inaasahan at pinakahihintay na sandali ng dalawa.Ginulpi ng dalawang nakakatandang kapatid ang kanilang bunsong prinsipe. Threesome Malupit na pangyayari. Parang Wrestling lang. Undertaker & Big Show na ginugulpi ang kawawang katawan ni Rey Mysterio. Ganun na ganun ang eksena. 

At nang magtagumpay na ang dalawa sa kanilang plano, eh’ pumunta na sila sa Berbanya dala ang ibon na lumuluha nang makitang ginulay , binugbog at na-hazing ang lasog lasog na katawan ng kawawang bunsong prinsipe.

Nung pagdating nila sa kanilang kaharian eh’ hindi nila mapakanta ang Ibong Adarna. Ang dating makukulay na balahibo ng ibong adarna ay di mo na kailangan paghinayangan na isama sa walis tambo. Ang dating kasingkulay ng balahibo ng parrot ay parang kulay lansones na.

Dun na lang naisip ng panganay sa huli na ……

hindi talaga yun ang tunay na ibong adarnang nadala nila.

‘Ay , shungarks!’


(Itutuloy. . . )

Posted by
nin0ybaltazar09

More
  • 0

Si Dumot . . .

10/15/12 10:56 AM


Si Dumot, aking matalik na kaibigan
kayumanggi siya't katawa'y katamtaman
Namumukod tangi siyang masasabi ko sa iba
Kung ihahanay mo sa mga Cebuanong tulad niya

Si Dumot, aking matalik na kaibigan
sumabay siya sa paglaki saking kabataan
unang pinakilala sakin ng tatay ko
kaya ganun na lang kami magkasundo

Si Dumot, aking matalik na kaibigan
isinilang na tahimik at di namamansin
ewan ko ba kung bakit siya ganoon?
gayunpaman di ko parin siya kayang tiisin

Si Dumot, aking matalik na kaibigan
kailangan pang suyuin para ika'y kausapin
pero wag ka, pag ika'y kanyang dinamayan?
sarap kausap, boses niya dala'y lambing at gaan

Si Dumot, aking matalik na kaibigan
laging nasa aking tabi, di nang-iiwan
dadamayan ka sa oras ng 'yong kalungkutan
at sasabayan ka pa sa oras ng saya't kaligayahan

Si Dumot, aking matalik na kaibigan
Siyang nagbigay kulay saking kabataan
nagbigay tono sa mundong balot ng katahimikan
at sasaluhin ka lahat ng 'yong nararamdaman

Si Dumot, ang aking munting gitara
Isang matalik kong kaibigan at kababata
mga masasayang alaala ay ituturing kayamanan
at lagi ko siyang pakakaingatan magpakailanman


-nin0ybaltazar09

Posted by
nin0ybaltazar09

More
  • 0

The Longest Story by Daphne Loves Derby

9/7/12 6:04 PM


Posted by
nin0ybaltazar09

More





Click Me

Click Me

Click Me

Click Me

Click Me

Click Me

Click Me

Powered by Blogger.

Copyright © / abRNnplako?!

Template by : Urang-kurai / powered by :blogger