Siguro'y nagtataka kayo kung bakit nakakagulat na lang mga bagay na ginagawa ko para lang mapakita ko sa kanya na mahal ko siya...

Alam niyo ngayon ko lang kase napagtanto sa buhay ko ito e... isang bagay na nagmulat sa aking pagkatao...
ang buhay ng tao ay sadya palang maliit lang...at di natin alam kung kailan tayo kukunin ng Diyos na Maykapal...kung tutuusin nga e parang nung nakaraan lang nung tayo mga nasa hayskul pa lang...tap0s ngeon nasa kolehiyo na.... tapos nasa 2nd Year College na!...parang ang bilis talaga ng panahon!...kung tutuusin mo parang ang bilis talaga ng oras...at sa mga oras na lumilipas, ay nakakapagsisi lang ay yung mga bagay na gusto mong gawin sa oras na un pero di mo na magagawa pa..dahil di na pwedeng mabalik pa ang nakaraan..at lagi talagang nasa huli ang pagsisisi...

Saken, napakarame kong mga bagay na gustong kong balikan... pero huli na ang lahat... at ngeon ako'y nagsisisi... di ko man lang nagawa ang mga bagay na nais kong gawin sapagkat huli na ang lahat...

Inaamin ko sa buong buhay ko... lagi akong tutok sa pag-aaral ko...isang LONER.... buong taon sa hayskul ko, pag-aaral ang tinutok... mga bagay na magbibigay saken ng saya ay pinalampas ko...at nge0n nagsisisi ako...at dala ko iyon sa aking sarili...

NGeon, sumampa na ako ng kolehiyo... at dito na nagsimula ang pagbabago saking buhay... nde ko alam kung anu na nangyare saken...nang una ko xiang nakita... Nakita ko xia nung mga araw na nag-EEMO ako...ewan ko basta nung makita ko xia, binigyan ña ako ng NGITI at napawi ang lungkot at lumbay sakin sarili.... at mula nun naging misteryo siya sa buhay ko...

Naging inspirasyon ko xia sa akin pag-aaral... at habang tumatagal parang nahuhulog na ang sarili ko sa kanya...Sinubukan kong pgilan ang nararamdaman ko pero sa tuwing siya'y makikita ko ang puso ko'y tumitibok kasing bilis ni LYDIA DE VEGA! Inaamin ko ilang beses ko siyang tinangKang tinanGGi na mahal ko xia...at nandito ngeon nagsisisi....ilang beses ko rin na siyaNg kinalimutan, pero di pa rin maalis-alis sa isipan ko....

Dahil sa kanya, natuto akong gumawa ng tula ...natuto akong makapAgDrawing ng Mukha ng Tao (unang portrait na ginawa ko ay siya..)..at nagsimula akong gumawa nun dahil sa kanya....

Ang nakakasar lang sa aking sarili...sa tuwing makikita ko siya, lagi ko xiang iniiwasan...sa tuwing lalapitan ko siya, nauunahan na ng kaba saking dibdib... in short, TORPE!...Ang DakilanG Torpe ng BSN 1-D!!!!

Mga Oras at araw sinayang ko....mga linggo at buwan pinalipas ko.... di ko xia man laNg xia naging kaibigan...dahIL saking kahiyaan sa sarili....at dame ko talagang mga pagkakataong sinayang na labis ko nang pinagsisisihan...

Sinubukan ko na talaga xiang kalimutan talaga...gumawa ako ng blog sa kanya..nagmessage ako sa kanya ng pamamaalam....haysst....kala ko katapusan na nga ng lahat...pero nde! mantakin ñung magiging kaklase ko siya ngeong 2nd year...! Ang kulit ng buhay ko...parang pinaglalaruang Kapalaran!! Ewan ko ba qng 3p lang 2 ni LORD...!! Pero insip ko na lang pagsUbok din ito!!

Alam ko rin sobrang Napakamahiyain ko...at kaya naman siguro binigay sa akin 2 ng Panginoong Diyos, itong pagkakaton na ito...yun ay upang malabanan sa ang pagiging mahiyain q na nangingibabaw sa aking sarili... malabanan q ang mga takot q... at para maBOOST q ang katatatagan saking sarili...

Ngeon, nagsilbing aral na saken 2... gagawin ko ang mga bagay na nde na kailangang ipalampas pa... Gusto kong naman maExperience ang mga bagay na hinde ko pa nagagawa sa buhay ko...Di ko na kailangang pang ipalampas pa dahil baka magsisi na naman ako kung di ko gagawin...

Sa totoo lang alam ko naman talagang wala akong pag-asa sa isang tulad niya......kaya nde talaga ako umaasa sa kanya...gusto ko lang ipakita sa kanya kung gaano siya kaespesyal sa akin.... na parang isang bituing namumukod-tangi sa aking sarili sa itaas ng kalangitan... anu ba yan nagmaMAKATA ba ako?......
inaamin ko...Mahal ko siya...at tatanggapin ko kung anu man siya......kahit iwasan ña ako...o di pansinin...o magalit man sa akin...okei lng sakin basta't sa akin alam qng MAHAL ko siya... at lahat ng ginagawa ko sa kanya...ginagawa ko dahil mahal ko siya at wala aqng hinihinging kapalit sa mga ginagawa kong ito...

okei lang naman saken kung iwasan ña ako...maBasTed man ako sa kanya kunG sakali man ako ay manliligaw sa kanya... di ko pinagsisisihan mga bagay na yun...atlis naEXpeRience ko naman kung pano ang magmahal...naipakita ko sa kanya kung gaano siya kahalaga sa aking buhay...naipakita ko na MAHAL na MAHAL ko xia...


Atlis sa hanggang sa pagtanda ko, daladala ko ang mga alaalang un...mga alaalang magbibigay sakin ng ngiti sa oras na maalala ko un...at masasabi ko sa akin sarili, "ay, nagawa ko pala un..hekhek!!.."