Minsan sa buhay ng tao
na sa daming pwedeng gawin ng mundo
ay ikaw pa ang mapagtripan at
mangialam na sa istorya ng buhay mo


 Anu ba? bakit nga ba ganito?
Sa dami daming mga bagay dito sa lupa
Dami raming mga ungas na pwedeng pagtripan
Kapalaran ko pa ang napili mong paglaruan?

Isip ko'y naguguluhan na....
sa mga tanong saking isipan
Bakit kasi sa dami-daming estudyante pa
ay siya pa ang naging kaklase ko!

Hindi ba dapat masaya ako?
Na pumapalakpak na ko sa tuwa?
Pero hindi dapat mangyari yun e..
Hindi dapat dahil ayoko na..

Nakakatuwa kasing isipin
na ako'y namamaalam na sa kanya't
nagsabing magpapakalayo-layo na
Pero sa sitwasyong 'to may magagawa pa ba?

Ano ba ang gusto ng mundong 'to?
Paglaruan talaga ang buhay ng tao?
O harapin ng isang duwag na tulad ko
ang pagsubok na ilang beses tinatakas-taksan?

At kung ito ma'y isang laro niya lang
Handa akong maglaro sa kanya
tanggapin ang linsiyak na walang pakundangan
asumunod sa agos ng mapaglarong tadhana!





-nin0ybaltazar09-